Dagen 9 - 15 : Moskou

Hallo!

Eerst en vooral willen we iedereen bedanken voor de leuke reacties die we kregen op de vorige posts. Het is steeds leuk iets van jullie te horen!

Vandaag beleven we onze zesde dag in Moskou. Aanvankelijk stonden we wat meewarig tegenover de stad, we hadden immers enkel nog maar negatieve reacties gehoord van de mensen die er al naartoe waren geweest. Maar niets is minder waar! Misschien is het omdat we in St-Petersburg al de minder fraaie kanten van een Russische stad zagen (veel bedrading in het straatbeeld, af en toe grote grijze blokken,...) of misschien komt het door het onverwacht aangenaam warme weer (+/- 25°C), maar Moskou heeft ons enorm bekoord.

Zoals we aangekondigd hadden in de vorige post, eerst wat over de trein. Ofwel hadden we opnieuw geluk, ofwel zijn de Russische treinen in het algemeen nóg aangenamer dan hun Letse broertjes. Onze wagon was opnieuw erg net, de toiletten ook en de bediening was zeer vriendelijk. Deze keer kregen we nog wat als surplus: een gratis ontbijt (een omelet) en allerlei gadgets: van pantoffels en een krant over tandenborstels tot een staaltje aftershave. Ook het gezelschap was aangenaam: een vijfenveertigjarige man met diens vrouw, beide dokters en op weg naar Moskou, vanwaar ze het vliegtuig zouden nemen om op zeilvakantie te gaan. Aangename mensen, die ons opnieuw wat konden helpen bij het communiceren met de hostessen.

Het nemen van de trein was overigens niet helemaal vlekkeloos verlopen. Voor alle zekerheid vergezelde Denis ons naar het station. Hij wist uit ervaring dat het er bij de Russische spoorwegen soms wat ongeregeld aan toe kan gaan. Toen wij wilden opstappen was het van dat: de hostess had nog geen lijst van mensen die elektronisch geboekt hadden en een heel aantal mensen hadden tickets met een wagonnummer die niet bestond. Het voordeel aan dat dingen soms mislopen is dat de mensen ermee leren omgaan en flexibel worden in het zoeken naar oplossingen. Na een kwartiertje wachten (en wat bemiddeling van Denis), mochten we aan boord gaan.

Om 10u arriveerden we op onze nieuwe bestemming. De jeugdherberg hadden we daags voordien vastgelegd, dus wij daar naartoe. Daar aangekomen bleken we niet de enige Belgen te zijn. Sebastiaan en Flora uit Leuven waren er op citytrip. Een ander koppel, Juan (ESP) en Laure (FRA) hebben ongeveer hetzelfde idee als ons opgevat om een jaar rond te gaan reizen. Tot december zal onze reisweg nog veel gelijkenissen vertonen, maar nadien trekken zij de Beringstraat over richting Canada en de VS. De jeugdherberg heet overigens zeer toepasselijk het Transsiberia Hostel. Het heeft degelijke bedden, een leuke gemeenschappelijke keuken en voor 100 roebels (€ 2,5) kunnen we er onze was laten doen. We zitten er nu 5 dagen en kennen het clienteel al behoorlijk goed.

De voorbije dagen hebben we voornamelijk rondgewandeld in Moskou. Het is naar onze mening een heel mooie stad. Zeer grote boulevards, mooie pleinen, prachtige kerken en tal van andere mooie gebouwen maken het soms adembenemend om er in rond te wandelen. Daarnaast heeft de stad een heel aantal mooie parken, waardoor je niet altijd het gevoel hebt in een stad van ruim 11 miljoen mensen te rond te dwalen. Het Rode plein, met de bekende St-Basils Cathedral is natuurlijk zeer de moeite, maar de taartenhuizenflats van Stalin bekoren Elisabeth nog het meest. Een aantal merkwaardigheden zijn ons hier wel al opgevallen, met name:        

• Het is hier bij wijlen erg moeilijk om aan de overkant van de straat te raken. Verkeerslichten komen hier nauwelijks voor. De drukste straten zijn wel ondertunneld, maar het is vaak een eind omlopen vooraleer je zo’n tunnel tegenkomt.
• Sigaretten worden hier niet op straat gegooid. Dat is goed. Het nadeel is wel dat de sigaret rechtstreeks, meestal ongedoofd, in de dichtstbijzijnde vuilnisbak belandt. Van een verbrand luchtje tijdens het flaneren, kijken we dan ook niet langer op.
• Belgische muziek is hip. Op een openluchtconcert in Gorky-park hoorden we plots “pump up the jam” (a.k.a. de Rik zijn liedje) door de boxen schallen. Groter was onze verbazing toen we in de plaatselijke Burger King getrakteerd werden op de integrale clip van een Tom Diceliedje. Rare jongens die Russen!

Hoewel Elisabeth aanvankelijk nog vol goede moed zat om wat Russisch te leren, is dat al langzaam weggebt, nadat we ondervonden hebben dat de geschreven taal ook nog eens verschilt van de gedrukte taal. Zo blijkt een kleine g plots als een D te worden uitgesproken, een kleine m als een T en een kleine d als een B. Kan u nog volgen?! Kortom, toen we na drie boekenwinkels eindelijk een boek met Russische grammatica te pakken kregen, besloten we hem toch maar ter plaatse te laten.

Naast wandelen hebben we gisteren ook nog samen met Juan en Laure het museum voor hedendaagse geschiedenis bezocht, zodat we ons weer wat meer kunnen voorstellen bij de grollen en fratsen van de Bolsjevieken. Moskou is als geen andere stad getekend door deze rooie rakkers. Naast de prachtige Stalinhuizen, kom je al eens een standbeeld van Kameraad Lenin tegen, wiens mausoleum ook nog steeds het Rode plein siert. Op het aangrenzende Plochad Revolutsil (Plein van de Revolutie) staat een mooi beeld van Karl Marx en ook de sikkel en de hamer zijn hier nooit ver weg.

Morgenmiddag nemen we alweer afscheid van Moskou en brengt de trein ons naar Yekaterinenburg. Voorlopig hebben we nog niet veel gelezen over die stad of nagedacht wat we daar gaan doen, maar de 30-uur durende treinreis zal hopelijk wel soelaas brengen. Deze stad, die middenin het Oeralgebergte ligt, brengt ons op de rand van het Europese continent. Van daar zal het allemaal wat minder westers gaan aanvoelen schatten we. Ook de klok gaat weer 2 uurtjes verder, wat dat gevoel nog versterkt. We kijken beiden al erg uit naar Azië. Nog even en we zijn er... 

Stalin's taartenhuis

Lenin's mausoleum

St Basil's Cathedral

Proletariërs aller landen, verenig u!

Universiteit van Moskou

Concert Gorky park